Baba Çınar Ağacıdır...
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde. Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz, sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur...
O nedenle Babalarımızın değerini yaşarken bilelim.
UNUTMAYALIM........!
Dövüşeceksen aslanla dövüş,
Aslan kavgadan kaçmaz,
Dalaşacaksan bir kurtla dal... aş,
Saldıracaksa saldırır, çekinmez,
Dağlarda kartala meydan oku,
Kanatlarını gizleyemez,
Akreple bile uğraşabilirsin,
Zehri görünmese de, iğnesi görünür,
Ama bir yılanla savaşma,
Çünkü yılan kuytuda bekler, göremezsin,
Zehri ağzındadır, sokmadan bilemezsin...
Güreşeceksen
Bir ayıyla güreş, Onun güreşi hilesizdir, oyun bilmez,
Düşman arıyorsan, tilki gibi olsun, Onun silahı zekâsıdır,
Ama bir çakalla savaşma, Çünkü çakal sessiz gelir, göremezsin,
Mertçe savaşmaz, yenemezsin,
Bunların hepsi etrafında dolaşır,
Tanıdıklarının yüzüne iyi bak, anlarsın,
Ve unutma,
Yılan leylekten,
Çakal değnekten korkar,
Ya sende bu ikisinden korkuyorsundur,
Ya da bu ikisi senden .........?
Bu web sitesinin tüm hakları Recep KARABULUT'a aittir. Her Hakkı Saklıdır. © 2007-2015
